Ceon » Jupiter

Moim zdaniem tylko te 3 identyfikatory. Niech wypowie się jeszcze Tomek.

Główna idea zdaje się była taka, żeby walidator issn był możliwie restrykcyjny, żeby z kolei ukrócić praktyki znane z praktyki, np. wpisywanie dwóch issnów w jeden slot issnów o brzmieniu: 'E-ISSN: 1111-2222'.
Aktualnie drop menu dla 'Typ' w Identifiers prezentuje nam prawdziwą orgię możliwych typów, mianowicie: EISSN, CODEN, BazTech, Springer, IEEE, Springer Import, ICM, Ovid Import, Baztech Import, ISBN, EISBN, MHP, SPIN, BWMETA, YADDA, Elsevier, PMID, CEJSH, Zbl, MR, EUDML-ID, CEDRAM-ID, LCCN, URI, ORCID, MML, DOI, ISSN, ISSN Linking.
Wydaje się, że trzeba tę orgię uwzględnić, oczywiście w ramach rozsądku. Skoro menu dotyczy wprowadzania nowych artykułów, to wszelkie identyfikatory nadawane przez system (BWMETA, YADDA, ICM?, Baztech itp.) nie powinny być w tym drop menu uwzględniane. Aktualnie nie przewidujemy obsługi zasobów WBNowych, ale kto wie, do czego BN+ ma doprowadzić. Na pewno ma doprowadzić do udostępniania książek, więc ISBN i EISBN wydają się potrzebne.

Ponieważ nie mam zielonego pojęcia o większości identyfikatorów, które właśnie wymieniłem, proponuję, by odpowiedź brzmiała jakoś tak:

Uwzględnijmy w walidatorach wszystkie identyfikatory, które ostatecznie mają być uwzględnione w drop menu. W pierwszej kolejności jednak te, których spodziewamy się w codziennym użytku redaktorów wprowadzających teskty, to znaczy:
- ISSN, EISSN, ISBN, EISBN na pewno
- DOI prawie na pewno (ciekawe btw ile mamy dotychczas wprowadzonych doi w bazach)
- URI i ORCID być może (chociaż orcid to akurat identyfikator dla autorów i contributors)

Michał Starczewski wrote:

Moim zdaniem tylko te 3 identyfikatory. Niech wypowie się jeszcze Tomek.